Zandtangerweg   41   is   een   afsplitsing   van   Zandtangerweg   43,   het   woonhuis   van   Jacob   Aikes Rouw.   Op   1   mei   1869    verkoopt   Rouw   zijn   grond   en   zijn   onderkomen   aan   Jan   Boelken   Bakker (burgemeester   Gasselternijveen   en   “negotiant”)   en   molenaar   Jacob   Kort   uit   Musselkanaal.   De nieuwe   eigenaars   hebben   een   plan   met   de   koop.   Ze   tonen   weinig   interesse   in   het   huis   op   het huidige   Zandtangerweg   43.   Ze   zijn   vooral   uit   op   de   grond.   Ze   willen   er   een   molen   plaatsen.   Op 15   juli   1869,   al   snel   na   de   koop   dus,   krijgt   Jacob   Kort    vergunning   van   de   provincie   om   er   een “standaard    windkoornmolen    op    te    rigten”        ( bron:    GA    Stadskanaal,    ingekomen    stukken    1869) .        De    molen    is afkomstig   uit   Eerste   Exloërmond.   Jacob   bezit   al   een   molen   in   Musselkanaal.   Zijn   broer   Jan wordt   molenaar   op   de   molen   in   Mussel.   Wie   de   vorige   eigenaar   is   van   de   molen   weten   we   nog niet. We gaan het nog uitzoeken in het rijksarchief van Drenthe. Na   de   oprichting   in   Mussel   waait   de   molen   tijdens   een   hevige   storm   omver;   dat   was   in   december 1869. De molen wordt hersteld en weer opgebouwd (bron: www.molendatabase.org) . Jan   Kort   woont   op   Zandtangerweg   43.   Als   dat   huis   begin   1880   door   brand   wordt   verwoest, bouwt hij een nieuwe woning bij de molen. Op   14   mei   1884   vertrekt   Jan   Kort   uit   Mussel.   Geen   nood,   de   vrijgezelle   molenaar   Jan   Mulder   uit Smilde   zorgt   er   voor   dat   de   molensteen   het   graan   blijft   vermalen.   Op   dezelfde   dag   dat   Kort vertrekt   neemt   Mulder   zijn   intrek   in   het   huis   bij   de   molen.   Hij   huurt   de   molen   van   het   consortium Bakker & Kort. De   zaken   gaan   goed,   want   Mulder   kan   het   zich   veroorloven   een   meid   in   dienst   te   nemen: Wobbina   Lampe.      Het   zou   best   kunnen   dat   ze   samen   voordien   al   een   relatie   hebben,   want   nog geen drie maand later trouwen ze met elkaar. Na   het   overlijden   van   Jan   Boelken   Bakker   (†1889)   en   Jacob   Kort   (†1896)   komt   de   molen   in   bezit van    hun    zoons,    Harmannus    Bakker    en    Jan    Kort    (jr.).    Harmannus    Bakker    is    maar    kort    de compagnon    van    Jan    Kort    jr.    Hij    overlijdt    in    Gasselternijveen    op    9    mei    1889,    maar    enkele maanden   na   zijn   vader.   Tien   jaar   later,   op   6   juli   1898 ,   is   er   een   zgn.      provisionele   veiling   en delen   de   erfgenamen   van   Harmannus   Bakker   en   Jan   Kort,   het   perceel   in   drie   gelijke   stukken.   In de   provisionele   veiling   biedt   Jan   Kort   ƒ1000,-   voor   molen   en   woonhuis    (bron   RHC   GrA   119-101-3104) .   Jan wordt   niet   de   eigenaar   want   op   de   uiteindelijk   veiling   op   28   juli   1898    wordt   ƒ2100   geboden   voor de   molen   en   ƒ590   voor   de   andere   beide   percelen   gezamenlijk   (bron   RHC   GrA   119-101-3121) .   Jan   Bruines Wubs   is   de   nieuwe   eigenaar.   Wubs   moet   nog   even   geduld   hebben;   molen   en   woonhuis   zijn   nog tot   1   mei   1899   verhuurd   aan   Mulder.   Voor   Jan   Mulder   wel   sneu,   want   waarschijnlijk   had   hij   er   op gerekend    dat    hij    permanent    in    Mussel    molenaar    zou    zijn.    Hij    had    er    enkele    percelen landbouwgrond    in    eigendom;    hij    heeft    ze    verkocht    toen    duidelijk    werd    dat    de    molen    werd overgenomen   (bron   RHC   GrA   122-234-20   en   122-238-15) .   In   die   tijd   is   het   maar   lastig   om   met   je   hele   hebben   en houden   te   verhuizen.   Omdat   een   zak   geld   makkelijker   mee   te   nemen   is   dan   huisraad   en   vee houdt    Mulder    op    27    februari    1899    een    openbare    verkoop    van    roerende    zaken.    Allerlei huishoudelijke   spullen   ,   maar   ook   boeren-spullen   (4   koeien,   4   schapen,   1   paard,   1   varken) worden   ingebracht;   opbrengst   een   kleine   ƒ900   (bron   RHC   GrA   122-234-44).   Mulder   verhuist   naar   Smilde en wordt daar molenaar; later bemant hij de molen in Gieterveen. Jan   Bruines   Wubs   heeft   de   molen   niet   zelf   draaiende   gehouden;   dat   heeft   hij   overgelaten   aan zijn zoon Heijes Wubs, die ook het woonhuis bewoonde. Zelf was Jan molenaar in Onstwedde.   De   molen   is   Jan   Bruines   Wubs   maar   kort   tot   nut   geweest;   op   24   januari   1900   komt   hij   te overlijden.    Al   Op   23   februari   1900    wordt   de   “windkorenmolen”   met   huis   en   erf   te   koop   gezet.     Meeme   Folkers   van   Musselweg   86    is   voor   ƒ2850   de   nieuwe   eigenaar   (bron:    RHC    GrA    122-236-35) .     Onduidelijk   nog,   hoe   dit   verder   gaat;   op   22   december   woont   Heije   nog   gewoon   in   Mussel   als   hij een   lening   van   ƒ700,-   aan   twee   kinderen   van   zijn   overleden   zus   verstrekt   (bron   RHC   GrA   122-236-252) .   In bovenstaand      schema   van   zijn   gezin   zien   we   dat      dochter   Grietje   op   17   februari   1906   ook   in Mussel   wordt   geboren.   Ergens   tussen   die   datum   en   19   januari   1908   verhuist   hij   met   zijn   gezin naar Onstwedde. We weten nog niet of hij tot zolang het huis bij de molen bewoonde. Terug   naar   Meeme   Folkers.   Hij   is   nooit   de   molenaar   geweest.   Ook   na   de   koop   liet   Meeme   zich bij   alle   contacten   met   de   overheid   registreren   als   landbouwer.   Zoon   Albert   daarentegen   was vanaf de koop, in alle documenten steeds terug te vinden als molenaar. Op   12   december   1939 ,   bijna   twee   jaar   na   het   overlijden   van   Meeme,   verdelen   zijn   erfgenamen zijn    bezittingen.    Zoon    Albert    wordt    nu    officieel    eigenaar    van    de    molen,    het    huis    en    de bijbehorende gronden. Het vertegenwoordigd een waarde van ƒ4250 (bron RHC GrA T2207-6972-94) . In   1946   slaat   het   noodlot   toe. Albert   wordt   gegrepen   door   de   draaiende   onderdelen   in   de   molen en   bezwijkt   aan   zijn   verwondingen   in   het   ziekenhuis   in   Emmen.      De   molen   en   het   woonhuis   blijft eigendom   van   zijn   vrouw,   Janna   Strockmeijer.   Haar   zoon   Meeme   houdt   de   molen   draaiende   (bron RHC GrA T2207-6988-90) .  Wordt vervolgd…… Zandtangerweg 35 Zandtangerweg 48 Zandtangerweg 1 t/m 61

de    lijst    met    spullen    die    zijn verkocht op 2 oktober 1877

foto uit Maandblad “Groningen” maart 1930

Nieuws van de dag 15 sept.1885

“op de kop getikt” op een verzamelaarsmarkt in Houten